Eğitime Adanmış Bir Ömür: Mohammad Ayub
Yeni kuşakların toplum yaşamında yerlerini almaları için gerekli bilgi, beceri ve anlayışları edinmelerine, kişiliklerini geliştirmelerine yardım etme. “Eğitim” in sözlük anlamlarından biri bu. Peki yeni kuşakta bulunan her genç, toplum yaşamında yer almak ve kişiliğini geliştirmek için bu imkanlara sahip oluyor mu? Şimdi sizlere tam da bu soruya cevap niteliğinde bir yaşam süren bir beyefendiyi tanıtacağız: Mohammad Ayub
Mohammad Ayub, Pakistan’da bulunan Mandi Bahauddin köyünde doğdu. Babasını erken yaşta kaybedince ailesiyle birlikte fakirlikle mücadele etmek zorunda kaldı. Mohammad Ayub, kendisi ve kardeşlerinin eğitimi için evi geçindirmeye başladı. Bu zor zamanlarda, eğitimin önemini çok daha iyi kavradığını belirten Mohammad Ayub, kendisine bir söz verdi. Hiçbir çocuğun uygun bir eğitim fırsatını kaçırmasına izin vermeyecekti.
1986 yılında köyünden İslamabad’a yerleşerek iş aradı ve itfaiye olarak çalışmaya başladı. 1988 yılında Rawalpindi’de 1300’den fazla insanın hayatını kaybetmesine sebep olan mühimmat deposu patlaması gerçekleşti. Bu korkunç olaydan sonra ailesini kaybeden küçük çocukların çöp toplayıp dilencilik yaptıklarını gördü ve bu acı tablo karşısında onları toplayarak okuma yazma öğretmeye karar verdi. Çocuklara sunduğu bu eğitim hizmetinin giderlerini tamamen kendi maaşından karşıladı. Maaşını üçe böldü; bir kısmını çocukların eğitimine, bir kısmını ailesine ve bir kısmını kendisine ayırdı. İlk başta insanlar Mohammad Ayub’un çalışmalarına kuşkuyla yaklaştılar fakat çocuklardaki ilerleme fark edilince öğrenci sayısı artmaya başladı. Mohammad Ayub şunları söylüyor:
Bugün 60 yaşında olan Mohammad Ayub, otuz yılı aşkın süredir Pakistan‘daki bir kamu parkında, eski iki öğrencisiyle birlikte ücretsiz olarak 200’den fazla çocuğun eğitim hizmetini üstleniyor. Binlerce kişi, Mohammad Ayub’un attığı adımlarla devletin düzenlediği akredite sınavlarına girerek başarı elde ediyor. Yükseköğrenimine devam ediyor ve meslek sahibi oluyor.
Şimdi, aldığı destek ve özverisi sayesinde kol kanat gerdiği çocuklarla birlikte bir okul inşa ediyorlar. Mohammad Ayub aslında, eğitimin; dünyaya ilişkin idrakimizi değiştirebileceğini ve hayatımızı anlamlı kılmanın kilit noktası olduğunu fark eden ve bu hizmeti tüm insanlığa ulaştırmayı düstur edinmiş bir mücevher.