On bir ayın sultanı Ramazan-ı Şerif tekrar kapımızı çaldı. İki senedir pandemi sebebiyle sevdiklerimize yaklaşamadık. Ancak bize şah damarımızdan yakın olan Rabbimizle aramızdaki dünyevi mesafeyi aşabildiğimiz mübarek günler kalplerimizi huzurla donattı. Mekân özlemlerimizi sanal turlarla gidermeye çalıştık bu süreçte. Bizler camilere gidemiyoruz diye üzülüp o eski Ramazanları yâd edip durduk. Hayalperest çocuklar ise bu duruma çoktan bir çıkış yolu buldular. Elbakri kardeşler hayallerindeki camiyi evlerine taşıdılar. İşte bugün sizlerle tanıştıracağımız Kanada’nın Manitoba eyaletinde yaşayan Elbakri ailesindeki dört kardeş de “Biz camiye gidemiyorsak cami bize gelir.” diye düşünenlerden. Hem de sanal değil, gerçek manada!
Elbakri Kardeşlerin Evlerinde İnşa Ettikleri Cami
Geçen Ramazanda camilerin kapatılmasıyla birlikte yapılabilecek en iyi şeyin eve mini bir cami inşa etmek olduğunu düşündü Winnipegli kardeşler. Pandemi şartları düzelmeyince bu sene tekrar kolları sıvadılar. Bunun için öncelikle buldukları bir kartonu kubbe şeklinde kesip boyadılar. Daha sonra duvara astılar ve kıbleyi perdelerle süslediler. Camilerde sıkça karşılaştığımız kırmızı halılardan bulup zemine serdiler. Ve bir rahleyle de mekânın ana parçalarını tamamlamış oldular. Evin en havadar köşesini ise okuma alanına çevirdiler. Camiyi en ince detaylarına kadar tasarladı kardeşler. Kartonlardan rengârenk Ramazan feneri yapmayı da unutmadılar.
Evde İnşa Edilen Caminin Olumlu Sonuçları
Bu iş birliklerinin sonucunda Ramazan boyunca hem kendileriyle baş başa kalıp ibadet edebilecekleri bir yerleri oldu. Hem de az da olsa cemaat özlemini dindirecekleri uhrevi bir ortama sahip oldular. Bu ortam onları oldukça heyecanlandırdı. Hatta evin altı yaşındaki en küçüğü Tameem, geçen sene tuttuğu tekne oruçlarının ardından bu sene tam gün oruç tutmak istediğini dile getirdi.
Gönül isterdi ki bu sene sahurla büründüğümüz o manevi havayı camilere taşıyalım. Ve Allah’ın evlerinde huzur bulalım. Tevazuuyla secdeye kapandığımız bir teravih namazında, arkadan gelen o coşkulu çocuk sesleriyle mekânın bilincine varalım. Ancak bu musibetlerin ardında da şükrünü hatırlamamız gereken değerlerin farkına varırız inşallah.
Geçen Ramazan Bi’Dünya haberde, cami hasretine dayanamayıp evine özenle cami inşa eden İngiltereli küçük mimar Yahya Murad Hussain’i tanımıştık. Onun inancına olan bağlılığı umutlarımızı yeşertmişti. Bu Ramazan tanıştığımız Winnipegli Elbakri kardeşler de çocukların, -dünyanın neresinde olursa olsun- inançlarına karşı kalplerinde sevgi dolu bi’dünya taşıdıklarını görmemize ve umutlarımızın çiçek açmasına vesile oldu.
