Burkina Faso Günlükleri – Son Gün
İHH İnsani Yardım Vakfı’nın, Titao’da açtığı Malcolm X Lisesi’nde TİKA ve OSEH işbirliği ile 10 gündür devam eden hijyen eğitiminin kapanış programına katılıyoruz. İHH’nın daha önce bölgede hizmete sunduğu Şifa Yetimhanesi’nin hemen yanına inşa edilen Malcolm X Lisesi’nde 70 yetim kız öğrenci eğitim görüyor. İlkokul, ortaokul ve lisenin bulunduğu okulun, su deposu ve güneş enerji paneli TİKA tarafından yapılmış. TİKA’nın Burkina Faso’daki ilk projeleri bunlarmış. Tören öncesinde öğrencilerle fidan dikip program
sonunda ise sağlık kiti dağıtımı gerçekleştiriyoruz. Küçük kardeşlerini sırtlarında taşıyan küçük ablalara da balon ve şeker dağıtıyoruz. Çocuklarla vedalaşarak alandan ayrılıyoruz. Devletimizin ve milletimizin emeğiyle bu mazlum coğrafyalarda yapılan çalışmalar gurur verici. “Biz” olabilmek için atılan çok önemli adımlar bunlar.
Veda Vakti
Gök berrak ve dilimde İsmet Özel’den bir mısra; “Ben öyle bilirim ki yaşamak, berrak bir gökte çocuklar aşkına savaşmaktır.” Türkiye’ye dönüş vakti geldi çattı… Çalışmalarının merkezine “adil dünya düzeni”ni koyan ülkemizin ve sivil toplum kuruluşlarımızın gerçekleştirdiği faaliyetler; insani ve kalkınma yardımları adı altında neo – kolonyal amaçlara yönelik yöntemler ile çalışan başta ABD, Avrupa ve Çin olmak üzere tüm sömürgecilerden ayrışıyor. Kurumlarımızın “Türk Tipi Kalkınma Yardımı Modeli” ile kendi yolunu inşa etmesi, “önce ahlak ve maneviyat” çizgisine yakın olduğumuzu gösteriyor. Burkina Faso’ya gelen 12 kişilik bir ekip olarak asıl görevimiz bundan sonra başlıyor. Afrika’yı olduğu gibi, gerçek haliyle, gösterilmeyen yüzüyle anlatma görevimiz omuzlarımızda. Yazdıklarımın bu amaca katkı sunmasını umut ediyorum. Bize bu imkanı sağlayan “dünyanın vicdanı” ülkemize, programı düzenleyen TİKA’ya, programa katılmama vesile olan derneğimiz UKİT’e, Burkina Faso’da olduğumuz her an yanımızda bulunarak misafirperverliklerine şahit olduğumuz Burkinalı Yakup ve Muhammed ağabeylerime, TİKA Uzmanı Ömer ağabeye ve sefer arkadaşlarıma teşekkür ediyorum. Batı’ya giden altı oğuldan birisi olmayıp Doğu’ya giden bir oğul olmaya çalıştığım için Rabbime şükrediyorum. Afrika’da bir anne çocuğuna, “Tabağını bitir!” diye bağırana kadar çalışmak zorundayız.
Not: Bu günlükler daha önce UKİT tarafından basılan Dünya Günlükleri kitabında yayınlanmıştır. Matbu olarak okumak isterseniz aşağıda linki bulunan UKİT ile irtibata geçebilirsiniz.
