Çocukların Gönüllerinde Taht Kuran Bisiklet Tamircisi

Küçük büyük herkesin hayalidir sevdiği işi yapmak. Mesleğini icra ederken zamanın nasıl geçtiğini anlamamak. İşe gidiş saatlerini iple çekmek ve iş çıkış saatleri gelsin istememek. Yaptığı işle mutluluğu yakalamak. Bu yazımızda bahsedeceğimiz güzel insan, bunu hayal etmekle kalmamış. Bu hayalini gerçekleştirmiş. Haydi onun 35 yıldır yaşadığı hayaline ve mutluluk kaynağına bakalım.

Yazımızın kahramanı 70 yaşındaki Duran Karahançer. Kayseri’de küçük bir dükkanı var. İşi ise bisiklet tamirciliği. 35 yıldır keyif alarak bu işi yapıyor. Özellikle de ‘param yok’ diyen bir çocuğun bisikletini hiçbir ücret talep etmeden onardığı an deyim yerindeyse dünyalar onun oluyor. Tamircilikten önce 20 yıl şoförlük yapmış. O süre boyunca da hep bisiklet tamirciliğine heveslenmiş.

Dükkanının bulunduğu mahallede bu işe başladığı ilk yıllarda yaptığı güzel bir işle tanınıyor. Ne yaptığına gelecek olursak kendi işine yaramayacak olsa da bayat ekmek getirenlerin ücretsiz tamirini yapmış. İşine yaramayacak olsa dememin sebebi sırf çöpe gitmesin diye topluyormuş o bayat ekmekleri. Sonra da onları hayvanı olanlara veriyormuş. Çıkarsız, saf iyilik diye buna derler.

Çocukları çok seven bu güzel insanın çoğunlukla onların bisikletlerini ücretsiz tamir ettiğini söyledik. Bir Ramazan günü çocuğun biri dükkanın önündeki bir bisikleti almak istiyor. Ancak bisikleti alacak parası yok. İyisi mi olanların devamını kendisinden dinleyelim.

“Çocuk, yanındaki annesine bisikleti almak istediğini söyledi. Ama annesinde paranın olmadığı belliydi. Ben de o arada iftarın hayalini kuruyordum. Çocuğun durumuna içim el vermedi. Bisikleti çocuğa verdim, gitti. Çocuğun sevincini görünce ne açlık kaldı, ne de susuzluk. Kuş gibi hafifledim. O bana yetti. Allah sana veriyorsa sen neden vermeyeceksin?”

Geçimini bisiklet tamirciliğiyle sağlayan 3 çocuk babası Duran Karahançer, kendisini mutlu eden bu işte ömrü yettiğince çalışacağını söylüyor. Çoğumuz 70 yaşına gelince işi gücü bırakacağımızı ve zaten iş güç göremez halde olacağımızı düşünürüz. Peki bu güzel insanı, işini sevmesi dışında ayakta tutan ne? Bunu ondan dinleyelim.

“Boş gezen adam kendini dinler. Kendini dinleyen adam da sürekli hasta olduğunu düşünür.”

Duran Karahançer sağlıklı oluşunu her gün çalışıyor olmasına bağlıyor. Ne demişler? “İşleyen demir ışıldar.” Bu güzel insan da bunun çok güzel bir örneği.